Nou dames en heren, dit vind ik toch wel het boek der boeken. Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez.
En ik heb mezelf iets beloofd. Ik ga dit boek binnenkort nog een keer lezen. Compleet tegen mijn principes in. Honderd jaar eenzaamheid moet ik ongeveer 20 jaar geleden hebben gelezen. Een boek dat in mijn boekenkast staat en er tot op de dag van vandaag uit springt.
Waarom heb ik er niet eerder een blog over geschreven? Tja, omdat het dan toch lastig is een gevoel in woorden te vatten. Op het moment dat je niet de juiste woorden kan vinden, ben je bang dat je geen recht doet aan het boek zelf. Maar goed, meneer heeft niet voor niets de Nobelprijs voor de literatuur ontvangen. Ik ben gelukkig niet de enige persoon op de wereld die omver werd geblazen door de schoonheid van een boek.
Waarom dan toch een blog over Honderd jaar eenzaamheid? Omdat ik die spaarzame zielen over de hele wereld die dit boek nog niet hebben gelezen, op het hart wil drukken dat zo snel mogelijk te doen. Geen getreuzel meer, geen aarzeling. Ren naar de bibliotheek, leen het van een vriend(in) of koop je eigen kersverse versie!
Moet ik dan nog iets over het boek zelf zeggen? Jazeker! Geen enkele andere schrijver heeft mij ooit zo kunnen meenemen in een verhaal. Een verhaal dat wordt verteld met de meeste wonderlijke zinnen. Zinnen die je zelf nooit zou kunnen verzinnen. Verzin daaromheen een familiekroniek, vol met bijzondere fantasierijke karakters. Karakters vol moed, trots, eigenzinnigheid, tragiek, mysterie en liefde.
Ik weet het bijna zeker, na het lezen van Honderd jaar eenzaamheid wordt iedereen toch een beetje verliefd op dit boek.
Nieuwsgierig? En begin je al met het samenstellen van je vakantiestapeltje? Koop dit boek dan direct via Bol.com en klik hier.
